Ranjeet's Experience in Airtel Delhi Half Marathon.

MY EXPERIENCE OF RUNNING AIRTEL DELHI HALF MARATHON 2016

:- RANJEET RAI

My name is Ranjeet Rai. I have run many marathons with team Run with Roshni. I hope to get opportunities to run with the team in the near future too. I feel very proud to say that I belong to Team Run with Roshni. The vision of the Run with Roshni Foundation (RWRF) is to create Gorkha runners who will win gold medals for India in the Olympic Marathon. I want to see the vision of the Foundation being fulfilled.

I have visited many places in India with team Run with Roshni. It is only because of RWRF that my dream of visiting places like Hyderabad, Bangalore, Shillong, Kolkata and now Delhi has been fulfilled. I not only visited these beautiful cities but I also got the opportunity to run in the Marathons organised in them.

I participated in the Airtel Delhi Half Marathon of 20th November 2016. My experience of running in this Marathon was the best among all the Marathons I have participated in till date. Five runners from Team RWRF along with Roshni Didi (didi is elder sister) began our journey to Delhi from Kalimpong on 16th November, 2016. We reached NJP around 1 pm. We had lunch together and boarded our train to Delhi at 2 pm.

It was for the first time that Roshni Di was also travelling with us. We got to learn many things from her. She not only mentored us about running in Marathons but also gave important lessons which will be very useful for us in our lives. I felt very happy and I would like to thank her for being always there for us. I hope that Roshni Didi will continue to guide us like this in the future too. 

Our train was running almost 4 hrs late and so we reached Old Delhi Station only at midnight. Arrangements for our stay had been made for us at the Jawaharlal Nehru Stadium Sports Hostel by our Honorable MP for Darjeeling Sri SS Ahluwalia Sir. He had sent cars to pick us up from the station itself. We reached the Hostel at 2 am and slept around 3 am.

Next morning, Roshni Di took us for a practice run at the Jawaharlal Nehru Stadium. It was the spot for our start as well finish for the Marathon too. I felt very happy and proud to run inside the Jawaharlal Stadium.

On 20th November 2016, the day for the Delhi half marathon was a very good one for our team. I personally finished my Half Marathon ( 21 KM) with a timing of 1 hr and 18 mins. Prior to this, my personal best timing had been 1 hr 23 mins. I felt very proud to have improved my timing by 5 mins.

After the Marathon, we were given an opportunity to meet with Mr.SS Ahluwalia our Honorable MP from Darjeeling along with the GTA Chief Mr. Bimal Gurung and Roshan Giri. I had the best experience of my life in Delhi till date.

I would like to offer my humble gratitude  to PUMA for providing me with running gear and the registration for ADHM 2016. PUMA has provided me with three pairs of running shoes, Tshirts and shorts for the year 2016. I am hopeful to get continuous support from PUMA in the future too. Thank you very much.

Note- Handwritten note in Nepali was typed by Roshni Rai, which was later translated into English by Mr. Mohanraj Thakuri and edited by Mrs. Sheila Rai Fudong.

रनजीत राईको अनुभव एयरटेल दिल्ली हाफ म्याराथन २०१६ मा

                       एयरटेल दिल्ली हाफ म्याराथन २०१६

रनजीत राई

म रनजीत राई “रन विथ रोशनी” को प्रोजेक्टबाट धेरै म्याराथनहरु कुदिसकेको छु अनि आउने दिनहरुमा पनि कुदन् पाउने आशा राखेको छु। म आफैलाई “रन विथ रोशनी” टिमको रनर हुँ भन्दा गर्व लाग्छ। “रन विथ रोशनी फाउण्डेसन”, को उदेश्य गोर्खा रनरहरुले अलोम्पिग म्याराथनबाट भारतको निम्ति स्वर्ण पदक जितेर ल्याउने हो। म यस उदेश्य पुर्ण भएको हेर्न चाहान्छु।

मैले म्याराथन कुदेर नै धेरै ठाउहरु घुम्ने मौका पाए। यदि “रन विथ रोशनी फाउण्डेसन” नभएको भए, मुम्बइ, हैदराबाद, बगंलोर, शिलाङ, कोलकत्ता, दिल्ली हेर्न मेरो सपना, सपना मात्र रहने थियो होला। तर आज “रन विथ रोशनी फाउण्डेसन” को साहयताले मैले यि सबै ठाउहरु जाने मात्र होइन् तर यी शहरहरुमा हुने म्याराथनहरुमा भाग लिने मौका पाइ सकेको छु।

२० नोभेम्बर २०१६ मा मैले एयरटेल दिल्ली हाफ म्याराथनमा भाग लिने मौका पाए। अरु सबै जग्गाहरुको भन्दा मेरो दिल्लीको अनुभव एकदमै राम्रो रहयो। हामी पाँचजना रनरहरु, रोशनी दिदी लगायत, १६ नोभेम्बर २०१६ को दिन दिल्लीको लागी कालेम्पोङ्बाट प्रस्थान गरयौ। हामी दिउसो १ बजे, न्यु जलपाइगुडि पुग्यौ अनि खाना खाएर २ बजे ट्रेनमा चडयौं।

यसपाली हामीसित पहिलो पल्ट रोशनी दिदी पनि यात्रा गर्नु हुदै थियो। यात्राको समय, दिदीको बाट म्याराथनबारे अनि अरु बिष्यमा हामीले धेरै कुरोहरु सिक्ने मौका पायौ। दिदीले हामीलाई म्याराथनबारे मात्र होइन तर हाम्रो जिवनमा चाहिने धेरै कुरोहरु बताउनु भयो। त्यसको निम्ति म एकदमै खुशी छु अनि दिदीलाई धन्यबाद दिन चाहान्छु। आउदो दिनहरुमा पनि दिदीसित यात्रा गर्ने मौका पाउछु होला भन्ने आशा राखेको छु।

हाम्रो ट्रेन ४ घण्टा ढिलो भयो। हामी १७ नोभेम्बर २०१६, मध्य रातको १२ बजे दिल्ली पुग्यौ। हाम्रो दार्जीलीङको संसाद आलुवालीया सरले हामीलाइ बस्ने बन्दोबस्त जवारहाल नेहरु सटेडियमको स्पोर्टस हसटेलमा मिलाइ दिनु भएको थियो। उहाँले नै हामीलाई दिल्ली स्टेसनमा गाडी पनि पठाइ दिनु भएको थियो। हामी हस्टेल पुग्दा रातीको २ बजि सकेको थियो। हाम्रो रुम पाएर सुत्दा ३ बजि सकेको थियो।

हामीलाई भोलिपल्ट रोशनी दिदीले जवारहाल नेहरु सटेडियमको वरिपरि कुदन लानु भयो। हाम्रो म्याराथनको शुरु हुने अनि सकिने ठाउ पनि जवारहाल नेहरु सटेडियम नै थियो, जसले गर्दा हामी सबै खुशि थियौ। नेहरु सटेडियम भित्र पसि रनीङ गर्न पाउदा त आफुलाई झन गर्व लाग्यो।

२० नोभेम्बर २०१६ को दिन, दिल्ली म्याराथन हाम्रो टिमको निम्ति एकदमै राम्रो भयो। मैले १घण्टा १८ मिनटमा हाफ म्याराथन (२१कि मि) पुरा गरे। यस भन्दा अघि मैले १घण्टा २३ मिनटमा मात्र हाफ म्याराथन पुरा गर्न सकिरहेको थिए । मैले ५ मिनट समय improve गर्न सकेकोमा म आफै गर्व गर्दछु।

म्याराथन पछि हामीले संसाद आलुवालिया सर, जि टि ऐ चिफ बिमल गुरुङ सर अनि रोशन गिरि सरलाई पनि भेटने मौका पायौ। अरू म्याराथनहरु भन्दा दिल्ली म्याराथनको अनुभव मेरो निम्ति सर्वश्रेष्ठ अनुभव हो। अन्तमा पुमा कम्पनीले मलाइ २०१६ सालमा तिन जोडि जुत्ता, तिन जोडि टिसर्ट, तिन जोडि हाफ प्यान्ट साथै दिल्ली म्याराथनको निम्ति रेजिस्ट्रेन गरिदिएर साहयता गरेकोमा म एकदमै अभारी छु। भविष्यमा पनि पुमाबाट साहयता पाउने आशा राखेको छु।

बिनोद तामाङको अनुभव दिल्ली हाफ म्याराथन २०१६मा

दिल्ली हाफ म्याराथन २०१६

बिनोद तामाङ

२० नोभेम्बर २०१६ मा सम्पन्न भएको दिल्ली हाफ म्याराथन २०१६ (Airtel Delhi Half Marathon) को निम्ति रोशनी दिदीले चायनाको “जेट लिङग बायोटेक” (Z-Link Biotech) बाट मेरो निम्ति सहयोग मिलाइ दिनु भएको थियो। मैले स्कुलबाट सजिलै अनुमति पनि पाउन सके, जसको निम्ति म एकदमै खुशी छु।

मैले दिल्ली हाफ म्याराथन २०१६ (२१.०९७ कि मि), १ घण्टा  १७ मिनट ५७ सेकेण्ड मा सकेर आठौ स्थान प्राप्त गरे। तर म खुशी छुइन्, कारण मैले यस म्याराथनको निम्ति खुबै राम्रो ट्रेनीङ गरेको थिए। मैले यस म्याराथन १ घण्टा १२ मिनटमा सक्ने तारगेट राखेको थिए। तर १६ कि मि देखी भुडी दुखेकोले कुदन् नै सकिन अनि मेरो तारगेट पुरा गर्न पनि सकिन्।

मलाई यस म्याराथनमा लगाउनु भनेर, सितम्बर महिनामा नै रोशनी दिदीले “Z-Link Biotech” प्रिन्ट गरेको टिसर्ट दिनु भयो। हामीले म्याराथनमा भाग लिदा कुनै पनि कुरो नया लगाउनु हुदैन् कारण त्यती लामो दुरी कुत्दा हामीलाई सबै कुरो सुबिधा भएको हुनु पर्छ। दिदीले मलाई, बेलुकीको ५ बजे तिर, कालेम्पोङको सुपरमार्केटमा टिसर्ट दिनु भएको थियो। त्यस पछि म केश काट्न सुपरमार्केटमा नै हजामकोमा गए। मैले पालो पर्खन् पर्ने हुदा, छेवैको चौकीमा बसेर, त्यहाँ भएको एउटा म्यागजीन पढन थाले। जब मेरो पालो आयो, मैले मेरो टिसर्ट अनि म्यागजीन, टेबल माथी राखेर केश काट्न बसे। केश काटेर हेर्दा, टेबल माथी मेरो टिसर्ट छैन रहेछ। हजामलाई सोद्धा, रकभेल स्कुलको एकजना बिधार्थीले लग्यो भन्नु भयो। म १ कि मि, दौडीदै रकभेलको हस्टेलमा पुगे। तर गेट बन्द भइसकेको रहेछ। मैले एउटा भाईलाई बोलाएर, मेरो टिसर्ट खोजेर ल्याइदियौ भने रु १००/- (एक सय रुपियाँ) दिन्छु भने। त्यो भाइले एक घण्टामा टिसर्ट खोजेर ल्याइदियो। टिसर्ट पाए पछि म ढुक्क भएर घरतिर लागे। घर पुग्दा रातीको ९;३० बजिसकेको थियो।

४ नोभेम्बर २०१६ को दिन, मनसोङ भन्ने ठाउमा ६ कि मिको एउटा रेस भएको थियो। “Z-Link Biotech” प्रिन्ट भएको टिसर्ट सजिलो भएकोले गर्दा, त्यस दिन पनि मैले त्यही टिसर्ट लगाएर दौडे। ६ कि मि, १८ मिनट ७ सेकेण्डमा कुदेर मैले प्रथम स्थान ओगटें। घर फर्केर आए पछि पुरा थाकेको महसुस भयो । त्यसैले गर्दा, ब्यागबाट लुगाहरु ननिकाली सुते। भोलि पल्ट ब्याग हेर्दा, टिसर्ट छैन रहेछ। मेरो साथीको बाइक पैचो मागेर, अत्तालीदै, १५ कि मि टाढो मनसोङ गए। बाटोमा टिसर्ट पाइन् भने दिदीलाई के भन्नु सोच्दै गए। धन्न मैले हिजपल्ट राखेको ठाउमा नै टिसर्ट पाए।

हामी १६ नोभेम्बर २०१६, मा कालिम्पोङबाट बिहान ९ बजे हिडेका थियौ। न्यु जलपाइगुढीबाट हामी अप्रानह २;३०बजे ट्रेनमा चढेका थियौ। हामी टिमबाट ५ जनाले दिल्ली म्याराथनमा भाग लिन गइरहेका थियौ। रोशनी दिदीसित पहिलो पल्ट यात्रा गर्दा, हामीले धेरै कुरोहरु सिक्नसक्यौ। दिल्ली हामी १७ नोभेम्बर २०१६ को राति १२ बजे पुग्यौ। हाम्रो बस्ने ब्यवसथा जवाहारलाल नेहरु सटेडियममा भएको थियो।

म्याराथन सके पछि हामीले, दार्जीलिङको संसाद श्री आलुवालीया सर, जिटिए चिफ श्री बिमल गुरुङ सर अनि रोशन गिरि सरलाई पनि भेटने मौका पायौ। म्याराथनले गर्दा, यसता सुनौलो मौकाहरु पाएकोमा म एकदमै अभारी छु।

अन्तमा “Z-Link Biotech” ले मलाई दिल्ली म्याराथनमा भाग लिनको निम्ति साहयता गरेकोमा धेरै धेरै धन्यबाद दिन चाहान्छु। रोशनी दिदीको साहयताले गर्दा हामीले भारतको भिबिन्न ठाउहरुमा गएर म्याराथनमा भाग लिने मौकाहरु पाइरहेका छौ। दिदीलाई पनि धेरै धेरै धन्यबाद। यसरी नै आउदो दिनहरुमा पनि तपाईहरुको यस्तै साहयता पाइरहनेछु भन्ने आशा राखेको छु।

Binod's Experience in Airtel Delhi Half Marathon.

MY AIRTEL DELHI HALF MARATHON EXPERIENCE 

: Binod Tamang

Roshni Di (Di means elder sister) provided me with sponsorship from China's "Z-LINK BIOTECH" for the Airtel Delhi Half Marathon (ADHM) held on the 20th of November 2016. I was happy to be granted permission by my school to participate in this Marathon.

I finished ADHM by covering 21.097 kms in 1 Hour 17 min. & 57 Secs. , thus securing the 8th position in the race. I was quite disappointed and unhappy with my performance as I had trained very hard for this event. My actual target was to finish it in a timing of 1 hour and 12 mins but while running I developed an acute pain in my stomach which slowed down my speed and I couldn't finish at my targeted timing.

Three months prior to the Marathon, Roshni Di had given  me a T-shirt provided by China's Z Link Biotech exclusively for this marathon as we had to wear the required gear for the run. Di gave me the T-shirt in Kalimpong Supermarket around 5 PM in the evening following which I went directly for a Haircut to a nearby salon. I had to wait for my turn so I kept my T-shirt aside on a chair and started reading a magazine. When my turn came, I kept the magazine and T-shirt in the same place and sat down for my haircut. When done, to my absolute horror, I found my T-shirt missing from the place I had kept it in. I asked the barber and he told me that may be a student from Rockvale Academy had taken it. I ran towards the school Hostel which was about a km away from there. I found the gate locked as it was already very late. Luckily, I saw a boy inside the gate and requested him to look for my T-shirt and to please bring it back if he could. I also promised him a reward of Rs.100. Fortunately, after waiting for almost an hour, he managed to find my T-shirt and bring it back to me. I was so relieved. I returned home at around 9:30 PM after all this hullabaloo.

On the 4th of November, there was a 6kms Road race at a nearby place called Mansong. I participated there too. As my Z Link Biotech Tshirt was very conformable for running I wore the same on the day of the race. I secured 1st position in the race with timing of 18 Min 7 sec. I was tired after the race so I went back home and slept without unpacking my bag and checking whether all my gear was there. Next morning, when I woke up and opened my bag, to my horror I again found that by now very important to me T-shirt missing from the bag. I somehow managed to borrow my friend's Bike and frantically went to search for it around 15 kms away to Mansong. I was very sad and also very scared thinking about how to face Roshni Di, if I don’t find the T-shirt. Miraculously, I found the Tshirt at the friend’s home in Munsong, where I had stayed for a night before the race day. I was so relieved and ecstatic to lay my hands on my beloved Tshirt once again.

Five of us runners and Roshni Di moved from Kalimpong on 16th November at around 9 AM. We boarded our train from NJP station to Delhi at around 2: 30 PM. It was a good experience to travel with a person like Roshni Di from whom we get to learn a lot about running and about a host of other important subjects. We reached New Delhi at midnight and went directly to Jawaharlal Stadium where our accommodation and other necessary arrangements had been arranged for.

After the Marathon, we were given a wonderful opportunity to meet our most gracious and Honorable MP (Member of Parliament for Darjeeling) Sri.SS.Ahluwaliaji. We met GTA Chief Mr. Bimal Gurung and Mr. Roshan Giri too. It was a memorable moment for me for which I will always be grateful for to Roshni Di.

 
Last but not the least, I  would like to offer my everlasting gratitude to Z-LINK BIOTECH for sponsoring me to participate in ADHM 2016. With the help and guidance of Roshni Di we are getting so many opportunities to run at various prestigious Marathons across India for which I shall be ever grateful to her. I hope and pray that she will keep guiding us like this in the future too. Thank you Roshni Di, thank you China's Z Link Biotech. Thank you